เรื่อง ณฐนนท์ สายรัศมี ภาพ สุชานันท์ สหวงศ์เจริญ

หากดนตรีคือกระจกสะท้อนสังคม เพลงร็อกก็คงเป็นกระจกที่แตกเป็นเสี่ยงๆ บาดคม ท้าทาย และไม่เคยเลือกแสดงเพียงด้านที่งดงาม 

ภายใต้เสียงกีตาร์อันกระหึ่ม เสียงกลองที่ดุดัน และน้ำเสียงของนักร้องที่มักเต็มไปด้วยอารมณ์โกรธ เกลียด หรือผิดหวัง เราพบเห็นการใช้ภาษารุนแรงหรือคำหยาบอย่างเปิดเผย ซึ่งไม่ใช่เรื่องใหม่ในวงการดนตรี แต่ก็ยังเป็นประเด็นที่ถกเถียงกันไม่รู้จบ

คำถามที่น่าสนใจก็คือ คำหยาบในเพลงร็อกเป็นเพียงแค่การ ‘แรงเพื่อเรียกความสนใจ’ หรือคือส่วนหนึ่งของการแสดงออกที่มีความหมายลึกซึ้งกว่านั้น?